“Wanneer je naar de betekenis van het leven zoekt, wordt je leven betekenisvol.”
Theo
Betekenisvol zoeken
Reply
Het mysterie van Anna Scarlett en haar Muziek
Ik kan me niet goed meer herinneren waar ik hem vond, wel wanneer ik hem vond. Ergens in het voorjaar van 2003, vond ik in een bak met aanbiedingen een cd van Anna Scarlett. Waarom ik hem kocht weet ik niet, ik was nog niet bewust met Spiritualiteit bezig. Maar er was iets dat me aanspraak, alsof het voorbestemd was.
Toen ik deze cd voor het eerst luisterde betoverde het me meteen. Ik vond het gezang van de boeddhistische monniken fascinerend. Zo fascinerend dat ik de cd omzette naar MP3 en er naar luisterde wanneer ik even wat stilte of troost nodig had. Naar het volgende nummer heb ik uren op non-stop repeat geluisterd.
Door de jaren heen vergat ik dit album wel eens, maar op de een of andere manier vond het mij altijd weer terug. Als ik het even moeilijk had of wanneer ik rust in mijn hoofd nodig had, dan kwam ik de cd tegen als ik aan het opruimen was of toevallig een kast opende waar ik hem opgeborgen had.
Continue readingBekentenis: Ik heb al die jaren iets voor je verborgen gehouden
Nadat ik uit mijn winterslaap ontwaakte ben ik eerst eens grondig door mijn oude artikelen gegaan en ben ik tot de conclusie gekomen dat het zonde is om ze te verbergen. Er zijn er bij die ik mooi kan gebruiken voor toekomstige artikelen. En daarnaast zijn de oude artikelen ook gewoon een deel van mij.
Ik moet wel bekennen dat ik er één heb verborgen. Niet dat het een slecht artikel was, maar ik trok een conclusie over een bekende Nederlander, die niet zo netjes was. En dat is niet wie ik ben en wie ik wil zijn: oordelen over iemand die ik niet ken. Sterker nog, ik wil het liefste geen oordelen hebben.
Ik keek de afgelopen dagen, zo eens rond op deze blog en iets stemde mij niet tevreden. Nu is dit niet iets van nu. Nee ik heb dat altijd gevonden. De lay-out van mijn blog, dat kan gewoon echt niet. Alleen toen ik me wilde verdiepen in hoe ik deze kan veranderen kreeg ik een spontane ADD aanval, en de moed zakte me in de schoenen.
Continue readingThuis Komen Bij Jezelf: Een Reis Naar Innerlijke Rust
Als je in Google zoekt op “thuis komen bij jezelf” krijg je een waslijst aan resultaten: boeken, artikelen, websites van coaches en therapeuten, podcasts enzovoort, enzovoort. Wat mij eigenlijk zegt dat er geen definitie bestaat van wat “thuis komen bij jezelf” betekent.
En toch voelde ik de behoefte om er over te schrijven. Ik opende de laptop, drukte op “Nieuw artikel” en typte een titel. Werd onrustig, begon met mijn vingers op mijn laptop te tikken, bewoog mijn handen naar het toetsenbord, stond toch maar weer op om thee te zetten en besloot uiteindelijk om eerst eens goed te voelen wat “thuiskomen bij jezelf” voor mij betekent.
Continue readingWaarom voelen wij als mens ons zo ongelukkig, eenzaam of verdrietig?
Deze vraag stellen we onszelf al vanaf het vroegste begin der mensheid. Er zijn verschillende oorzaken waarom we ons voelen hoe we ons voelen. Sommige mensen zit vast in een chronische depressie of hebben last van andere psychische aandoeningen. Maar voor mensen die hier niet onder vallen, geldt in het algemeen dat onze gevoelens een gevolg zijn van hoe wij over situaties denken en de meningen die we hebben over andere mensen. We zijn eigenlijk een slaaf geworden van ons eigen denken en de negatieve gevoelens die ons denken veroorzaakt.
Voor ik verder ga is het belangrijk om te vermelden dat als je ergens diep in vastzit, een depressie of wanneer je bijvoorbeeld het leven niet meer ziet zitten. Dat je altijd professionele hulp moet zoeken. Hoe eenzaam je, je ook voelt. Je bent nooit alleen op deze wereld, er zijn altijd andere mensen die je kunnen en willen helpen. Blijf er niet mee rondlopen! Weet dat wanneer je dit leest, dat je geliefd bent!
Het vast willen houden aan onze gedachtes zit diepgeworteld in een ieder van ons. En onze huidige maatschappij voedt dit alleen maar meer en meer. We leven in een tijd waarin de wereld zo klein is geworden, dat we met gelijkgestemden aan de andere kant van de wereld kunnen praten via onze smartphones. We vinden gelijkgestemden en voeden elkaar met nog meer gedachtes en opvattingen die ons alleen maar ongelukkiger maken, de ene gedachte nog extremer dan de ander.
Nu kun je je afvragen, Theo wat wil je nu eigenlijk zeggen? Laten we eens een voorbeeld nemen.
Continue readingWanneer het Hart spreekt
“Als je, je hart cultiveert, dan zul je daar blijvend de vruchten van plukken.”
Theo
Thuiskomen bij jezelf: het begin van mijn reis
Al vanaf jongs af aan, klopt spirituele ontwaking op mijn deur. Maar het heeft naar verhouding lang geduurd voordat ik echt “wakker” werd. Gedurende mijn jeugd had ik al interesse in geloof en spiritualiteit. Maar ik merkte al gauw dat mijn leeftijdsgenoten daar niet mee bezig waren en dat ze me raar aankeken als ik daarover begon. Als kind wil je er graag bij horen en mogelijk dat ik de interesse daarom al snel liet varen.
Het leven heeft wonderbaarlijke manieren om je dingen aan te rijken, maar vaak zien we het niet of willen we het niet zien. Zo is me een aantal keer iets overkomen, wat aanvankelijk een nare gebeurtenis leek te zijn. Maar waarvan achteraf kan zeggen dat het, het beste was dat me kon overkomen.
In mijn studententijd heb ik eens mijn sleutelbeen gebroken toen ik op de terugweg van een avond stappen met mijn fiets ten val kwam – laten we het maar jeugdige onbezonnenheid noemen. Dit ongeluk gebeurde toen ik een weekend bij mijn ouders op bezoek was en zorgde ervoor dat ik een aantal weken niet terug kon naar de stad waar ik studeerde. Dat gaf me veel tijd voor mezelf, ik ging veel wandelen en werd min of meer gedwongen om eens wat dieper in mezelf te kijken
Continue readingEen nieuw begin
Elk einde luid een nieuw begin in, elke morgen een nieuwe dag, dat laatste is tenminste het geval zolang de zon blijft schijnen en jij blijft uitademen. Als je op deze blog terecht komt dan is de kans groot dat je zoekende bent, niet gelukkig met hoe dingen gaan of dat je een gevoel van onrust ervaart. Bij deze heet ik je van harte welkom en wil ik je laten weten dat je geliefd bent.
Wat was zal niet meer zijn en dat geldt ook voor deze blog. Of de oude artikelen nog zichtbaar blijven weet ik nog niet, daarvoor moet ik ze eerst nog eens goed doorlezen. Het nieuwe begin betekent ook dat er op deze blog dingen gaan veranderen. De lay-out is wel toe aan een nieuw begin en waar deze blog ooit is begonnen als ambassade van het neo-positivisme en in de loop der jaren veranderde in de werkplaats van het neo-positivisme zal de naam ongetwijfeld ook nog veranderen.
Vanwaar het nieuwe begin? Ik voel een diep verlangen om mijn ervaringen en inzichten te delen met anderen. Via deze blog ben jij mijn metgezel op mijn Spirituele reis, wie weet kruisen onze Spirituele reizen elkaar of is het een aanzet voor het begin van jouw eigen persoonlijke reis. In het laatste geval is mijn blog voor jou dan een nieuw begin en wens ik je enorm veel plezier op je reis.
Ik zal deze blog niet actief promoten, want dat kost enerzijds veel tijd en anderzijds zullen zij die zoekende zijn hun weg naar deze blog vanzelf vinden. Voor een ieder die deze blog gevonden heeft, toeval bestaat niet in het leven. Het leven heeft je hier gebracht en er zal ongetwijfeld wel iets op deze blog staan dat ook voor jou bestemd is.
Namaste!
Het einde van een tijdperk
Ze bestaan nog, blogs als deze uit lang vervolgen tijden. Monumentale digitale voetafdrukken uit de tijd waarin de meeste mensen nog een ADSL verbinding met het internet hadden en social media nog een nieuw fenomeen was. De tijd waarin mensen net hyves ontdekten en Facebook nog onbekend was. De tijd waarin alleen hipsters een iPhone hadden, want smartphones waren nog geen gemeengoed en Apple was de enige fabrikant van Smartphones.
Op blogs als deze deelden mensen lief en leed met elkaar, want de meeste bloggers waren lifebloggers – over het leven zelf valt immers altijd wel iets te bloggen. Er waren talloze blogs op wordpress.com of, als je belangrijk wilde zijn, onder een eigen domeinnaam. Voor mijn gevoel was het internet een veel vriendelijkere plaats dan nu, mensen waren aardig tegen elkaar en over het algemeen waren er nog weinig mensen met kwaadaardige bedoelingen actief op het internet.
Ik kwam bij het zoeken naar de titel van een boek per toeval op een een blog terecht, wat me deed herinneren aan mijn eigen blog verleden. De betreffende blog was nog behoorlijk actief – al zou je in de primetime van de blogs lezers hebben verloren als je wekelijks of maandelijks een nieuw artikel op je blog plaatste. En terwijl ik artikelen las op die blog viel mijn oog op de blogroll, want aan de blogroll van een blog kon je zien hoe populair een blog was. En je wilde zeker zijn dat jouw blog ook op de blogroll van een van de populaire blogs kwam – want dan hoorde je erbij.
Continue readingDe waanzin van het ene moment, waarop de jaarteller wijzigt.
Allereerst wil ik een ieder die dit leest al het goede toewensen voor het komende jaar. Dat het je alles mag brengen wat je er van verwacht plus hopelijk nog veel meer moois. Terugkijkend op het afgelopen jaar, kan ik niets anders zeggen dat ik van elk individueel moment intens heb genoten. Dat komt mede, omdat ik het afgelopen jaar leerde te leven in het Nu. Dat was een van de mooiste en meeste bevrijdende ervaringen die ik ooit heb mogen meemaken. Om er geen al te zware spirituele blog van te maken, zal ik niet uitweiden over het Nu.
Wat me de laatste weken, voorafgaande aan de jaarwisseling opviel, is de waanzin van de waarde die mensen toekennen aan dat ene moment, waarop de jaarteller van waarde verwisselt. Die waanzin zag ik bij individuele mensen, maar ook in het het bedrijfsleven.
Mensen zijn al dagen, zo niet weken, bezig om zich voor te bereiden op dat ene moment. Het lijkt soms wel of hun hele leven daarvan afhangt. Als je een willekeurige supermarkt inloopt, dan zie je een groot deel van de mensen gestrest rondlopen. Geobsedeerd door de inkopen die ze moeten doen, om vooral maar niks te kort te komen, lopen ze gewapend met grote boodschappenlijsten door de winkels. Ze hebben alleen oog voor hun lijstje en het zeker weten dat alles wat op hun lijstje staat in hun boodschappenwagen komt. Sommige zijn zo geobsedeerd dat ze daarbij andere mensen uit het oog verliezen, en die andere mensen de weg blokkeren met hun boodschappenwagen, zodat zij zelf in elk geval alles op hun lijstje kunnen pakken. Ik vind het fascinerend om dat te aanschouwen. Te meer, omdat die mensen er niet uitzien alsof ze honger lijden of iets tekort komen.
In het bedrijfsleven, moet alles opeens af. Alsof het voortbestaan van het bedrijf er van afhangt. De mensen binnen het bedrijf, hebben bepaalde plannen en doelen gesteld die voor het einde van het jaar gehaald moeten worden. Sommige van die doelen lijken het hele jaar niet belangrijk, totdat het moment in zicht komt. Het moment waarop de jaarteller van waarde wisselt. Die doelen zijn niet altijd realistisch en zorgen er voor dat de mensen die in het bedrijf werken extra gestrest raken. Ze maken overuren om alles op tijd af te krijgen, want anders kunnen de vakanties wel eens ingetrokken worden. Tel dat eens op bij de stres die de mensen zichzelf opleggen voor de voorbereiding van de kerstdagen en oud & nieuw, de donkere dagen rondom kerst en oud & nieuw en je begrijpt ineens waarom mensen veranderen in zelfzuchtige en soms zelfs gewelddadige mensen.
Je ziet ook, waarom doodnormale mensen. Mensen die normaal prima om kunnen gaan met de verantwoordelijkheid van het afstekken van explosieven. Dat die mensen die verantwoordelijkheid op dat moment eigenlijk helemaal niet meer aankunnen. Dat is een van de redenen waarom ik het vuurwerkmanifest heb ondertekend. Van waartoe het niet aankunnen van die verantwoordelijkheid kan leiden zal de media ons de komende uren en dagen, genoeg voorbeelden geven. Ik vraag me oprecht af waarom we elk jaar de natuur zo ontzettend veel schade toebrengen met oud & nieuw. De kilo’s zware – soms zelf schadelijke – metalen die de lucht ingeschoten worden, om maar eens iets te noemen.
Ik heb het manifest vooral ondertekend, vanwege de angst en stress die we dieren aandoen. Dieren kennen het fenomeen tijd namelijk niet. Een dier heeft geen kalender en kan dus ook niet weten, dat het enorme lawaai en de lichtflitsen niets is om bang voor te zijn. Dieren weten helemaal niet dat het prima is, omdat die gekke mensen een feestje vieren. Onze huisdieren hebben geluk. Want we hebben drugs uitgevonden, waarmee we onze huisdieren in een zodanige mentale staat kunnen brengen, dat ze geen angst meer hebben voor het vuurwerk. Gek eigenlijk, dat we straffeloos onze huisdieren drugs mogen toedienen, terwijl we dat niet normaal vinden als we dat ongevraagd bij andere mensen doen. Ik noem PCB maar even als voorbeeld.
Ik heb het manifest ook ondertekent, om het leed dat we elkaar aandoen. Een paar uur na de jaarwisseling kunnen we daar alles over lezen in de media:
- Het vuurwerkmeldpunt heeft op de avond voor de jaarwisseling al 82.000 klachten over vuurwerkoverlast ontvangen. Nu is overlast een redelijk vaag begrip, want wanneer iets voor iemand overlast is hangt van de mens af.
- Onbekenden hebben in Velsen-Noord een vuurwerkbom door een voorraam van een huis gegooid. Een melding alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Het hele jaar veroordelen we mensen en groeperingen in andere landen, om het terreur wat ze voeren. Maar op dat ene moment in het jaar, gooien we een vuurwerkbom in andermans huis. Misschien dat iemand me uit kan leggen waarom dit tijdens oud & nieuw door sommige mensen als normaal wordt gezien. Ik begrijp het namelijk niet. Ik ben overigens maar gestopt met lezen van wat er allemaal nog meer is gebeurd. Ik kan alleen maar hopen, dat de politie alle oud & nieuw terroristen oppakt.
Groot is het contrast, met de wijze waarop ik oud & nieuw heb beleefd. Wij hebben een groep mensen waarmee we al jaren oud & nieuw vieren. Dit jaar werd het gehouden bij mensen waar ik oud & nieuw nog niet eerder heb gevierd. Nadat de kinderen het vuurwerk hadden afgestoken. Deed ik een ronde door de wijk. En een ieder die ik tegenkwam, gaf ik een hand en wenste ik de beste wensen toe voor het komend jaar. Ik dacht dat dit vanzelfsprekend is. Dat we elkaar het beste wensen. Maar bij de meeste mensen bij wie ik die deed, zag ik dat ze eigenlijk niet goed wisten wat ze overkwam. Opeens stond daar een wildvreemde voor ze, die hen een hand gaf en hen het beste wensen. Maar ik zag ook, dat het die mensen raakte. Dat een wildvreemde hen oprecht het aller beste wenst.
Ik hoop echt dat er een vuurwerkverbod komt. En dat mensen oud & nieuw weer gaan zien zoals het bedoeld is. Het kantelpunt in de winter, het moment waarop de dagen weer langer worden. Het moment dat de dagen weer gaan lengen en we stil aan weer mogen denken aan de mooie warmere dagen die de aankomende lente ons mogelijk gaat brengen. Dat we die warmte alvast meenemen in ons hart, wanneer we elkaar het beste wensen voor het komend jaar.
Mijn oproep aan u, is om niet te hopen dat de volgende oud & nieuw viering rustiger gaat verlopen. Maar ervoor te zorgen dat het na deze oud en nieuw rustiger verloopt. Dit doet u door de oud & nieuw terroristen een deel van hun wapens te ontnemen. Laat dat uw motivatie zijn om het vuurwerkmanifest te ondertekenen. Hiermee zegt u, dat u ook schoon genoeg heeft van al het oud & nieuw geweld.